Hee hallo allemaal,

Normaal gesproken ben ik niet echt niemand die zich interesseert in blogs, laat staan dat ik er zelf een bij zal houden. MAAAARRRR... ik doe het toch.

Zat ik dan, om 7 uur 's ochtends in de auto met Rachel. Even snel papa en mama ophalen en dan is het bijna zo ver! Vol zenuwen gingen we opweg naar Schiphol, natuurlijk wist ik ergens al wel dat we een keer in de file zouden staan maar ik had goede hoop. Totdat we daadwerkelijk in de file stonden.. Flink chagrijnig zat ik ondertussen te appen naar Kim (meisje waarmee ik samen zou vliegen), ik wist al lang dat ik ruim een half uur later zou komen. Uiteindelijk om 9 uur waren we er dan. Na afscheid te hebben genomen van iedereen gingen we dan eindelijk door de duane. Ondertussen waren de zenuwen al flink gezakt, waar ik erg blij mee was.

De reis zelf ging erg soepel, de vlucht duurde ongeveer 1 uur en 45 minuten. Eenmaal in Oslo aangekomen moesten we redelijk lang op de koffers wachten. Naja iedereen die mij kent ziet het al voor zich; ik in de tress want tja ik zag nog steeds mijn koffers niet. Hele rampscenario's gingen door mijn hoofd en ik was erg bang dat dit realiteit zou worden.. Maargoed natuurlijk was dit weer onzin want JAAAA daar waren mijn koffers. Hierna moesten we nog ongeveer 1,5 uur met de trein, ook dit verliep erg makkelijk.

Eenmaal aangekomen in Lillehammer stond mijn 'buddy' al op mij te wachten. Nou en hier begon het dus al mee. Hij was zelf nog nooit geweest op de plek waar ik zou komen te wonen. Dus ook hij wist niet waar hij het zoeken moest haha. Na heel veel gelachen te hebben had hij eindelijk de plek gevonden.

Toen ik eenmaal bij mij kamer aankwam merkte ik al gauw dat dit heel anders was als wat ik had verwacht. Toen ik binnen liep stond er nog een meisje die stelde zich voor aan mij en ik wist gelijk dat ze ook Nederlands was.

Nou en hier komt het dan... Echt weer een typische Iona actie... Ik was dus lekker aan het kletsen met esmay (mijn huisgenootje dus) en ondertussen mijn koffers aan het uitpakken. Ik dacht laat ik mijn laptop op het bureau zetten.. Nou wat denk je? Laptop WEG! Ik schiet gelijk in paniek en begin flink te schelden. Ik dacht gelijk oké misschien ligt hij nog thuis.. Ik natuurlijk gelijk Evi bellen, en mee dat ik vraag of dat ie daar ligt schiet het mij te binnen.. NEEEEE KUTZOOI die ligt nog bij de Duane op Schiphol...... Nou dan moet je dus eerst zo'n kut formulier invullen, waarbij ze dan ook om het serienummer vragen, uh ja weet ik veel dat staat op m'n laptop haha. Nu krijg ik binnen 5 dagen te horen of ie daar ligt (duim allemaal even mee!).

Na heel dit incident ben ik lekker uiteten geweest met esmay en kim (Jezus wat duur hier), en hebben we nog wat boodschappen gedaan. Nu is het tijd om warm ik mijn bed te kruipen en nog even serie te kijken(op mijn telefoon wel want tja..)

Byee xoxo